Barbeque - Emaus

Parę słów o miodzie.

Wszystkim swoim klientom, życzę smacznego, a przede wszystkim zdrowia. Sprzedaż produktów pszczelich odbywa się na zasadzie „przyjaciel mojego przyjaciela jest moim przyjacielem”

Artykuł zaczerpnięty z portalu www.foody.pl
Zbawienne i wszechstronne działanie miodu na nasz organizm znane jest już od tysięcy lat. Ten słodki, wysokokaloryczny produkt pszczeli (100g to 315 kcal) ma rozmaite lecznicze właściwości. Różne rodzaje miodu pomagają nam w zwalczaniu wielu chorób. Ma on działanie antybiotyczne i jest pomocny przy zaburzeniach wielu układów, w tym pokarmowego, oddechowego, krwionośnego i moczowego, oraz przy nerwicach, chorobach skóry i wzroku, alergiach a także w kosmetyce.
Wszystkim pszczelarzom powszechnie znane jest antybiotyczne działanie miodu. Zawiera on lizozym, apidycynę i okzydazę glukozy, które hamują rozwój bakterii, wirusów, grzybów i pierwotniaków. Miód jest także cennym źródłem pierwiastków – zawiera ich ponad 20 i są to m.in. wapń, fosfor, żelazo, magnez, sód, potas, mangan. W skład tego produktu wchodzą również liczne witaminy: B1, B2, B6, PP, A, C, D, H i K.
Miód ma zbawienne działanie na układ pokarmowy. Reguluje proces trawienia i przemianę materii, łagodzi niekorzystne dla układu trawiennego skutki stresu i zwiększa łaknienie. Swym działaniem redukuje skurcze jelit, zatem jest skuteczny w leczeniu biegunek. Ci, który lubią pić dużo kawy, palą papierosy i nie stronią od alkoholu, zdecydowanie powinni rozważyć włączenie miodu do swojej diety. Działa on bowiem odtruwająco, niwelując w dużej mierze szkodliwe działanie tych używek. Miód pomaga też w leczeniu chorób wrzodowych żołądka i dwunastnicy, stanów zapalnych jelit, wątroby oraz woreczka żółciowego.
Miód przynosi ukojenie również osobom, które często chorują na dolegliwości związane z układem oddechowym. Dzięki swym właściwościom wykrztuśnym, uodporniającym, przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym i antyalergicznym, miód jest skuteczny w leczeniu bólów gardła, kaszlu, chrypy, stanów zapalnych zatok i kataru.
Cierpiący na choroby układu krwionośnego, takie jak: nadciśnienie tętnicze, problemy z krążeniem lub choroby wieńcowe, mogą być pewni, że miód przynajmniej w pewnym stopniu złagodzi ich objawy. Dzieje się tak głównie dzięki zawartości fruktozy, mikroelementów i enzymów w miodzie. Regulują one pracę serca, obniżają ciśnienie tętnicze krwi i poprawiają ogólnie krążenie. Zwiększają także wydalanie moczu, przez co likwidują obrzęki. Miód ma działanie uspokajające, dlatego skuteczny jest w leczeniu nerwic naczyniowych, a także zespołu płucno-sercowego.
Jak zostało to wspomniane wcześniej, miód ma działanie moczopędne, zatem pomaga w leczeniu chorób związanych układem moczowym. Zwiększa przepływ naczyniowy w nerkach i zapobiega tym samym odkładaniu się złogów. Pacjenci z niewydolnością nerek dzięki działaniu miodu mogą liczyć na zmniejszenie przykrych objawów tej choroby. Ulgi doznają także ci z ostrym lub przewlekłym zapaleniem pęcherza moczowego, nerek, miedniczek nerkowych czy z kamicą nerek lub pęcherza.
Pszczelarze polecają miód w dużej ilości szczególnie osobom cierpiącym na nerwice i narażonym na stres, gdyż nie tylko poprawia on samopoczucie, ale także wpływa pozytywnie na sen. Dlatego jest on doskonały dla tych, którym towarzyszy na co dzień apatia, zmęczenie, uczucie wyczerpania nerwowego, a nawet depresja.
Nie każdy wie, iż miód leczniczo działa na wszelkie choroby skóry. Stosuje się go przy leczeniu oparzeń skóry, owrzodzeń, ropni, wyprysków, czyraków. Dzięki swemu antybiotycznemu i antybakteryjnemu działaniu przyspiesza gojenie się ran. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i regenerująco.
Dowiedziono także, iż miód ma lecznicze działanie na oczy, szczególnie w stanach zapalnych spojówek, jęczmieniach i innych chorobach związanych z narządem wzroku. Ponadto miód nie powoduje próchnicy zębów. Jest wręcz wskazany w jej leczeniu. Nie bez powodu receptury wielu past do zębów, renomowanych firm, opierają się w dużej mierze na miodzie.
Nie jest prawdą, że miodu nie mogą jeść alergicy. Wprawdzie miód zawiera płytki kwiatowe z kwiatów, z których pszczoły zbierały nektar, ale są one pomocne przy leczeniu pyłkowicy. Największą ilość różnorodnych pyłków ma miód wielokwiatowy. Lekarze zalecają alergikom spożywanie miodu, najlepiej z pasieki znajdującej się najbliżej miejsca zamieszkania.
Regenerujące i oczyszczające działanie miodu jest szeroko wykorzystywane w kosmetyce. Poprawia wygląd i elastyczność skóry, redukując jednocześnie zmarszczki.
Bez problemu mogą spożywać miód także diabetycy, ponieważ zawiera on cukry proste. Nie wszyscy także wiedzą, że dzięki wysokiej zawartości naturalnych witamin i mikroelementów, pyłek pszczeli jest doskonałym substytutem zamiennym dla leków witaminowych i odżywczych.
Różne rodzaje miodu, zbierane w różnych okresach roku, mogą mieć odmienne działanie, ponieważ ich skład ilościowy może wówczas ulegać zmianom. Niemniej jednak, uważa się, że działanie poszczególnych rodzajów miodu na daną dolegliwość jest stosunkowo niezmienne i tak:

W celu codziennej profilaktyki należy w ciągu dnia zażywać przynajmniej:
Dzieci 1 – 16 lat 10 – 50g miodu (0,5 do 2,5 łyżki)
Dorośli 50 – 100g miodu (2,5 do 6 łyżek)
Warto zatem powołać się nie tylko na opinie lekarzy, ale także pszczelarzy, którzy doskonale znają wartość miodu. Czasami naturalne metody leczenia bywają równie skuteczne, a nawet lepsze od leczenia przy pomocy medykamentów.

NATURALNE ŚWIECE WOSKOWE
Mogę jeszcze zaproponować swoim klientom świece z wosku pszczelego.
Świece z wosku pszczelego są bardzo wyjątkowym  produktem docenianym nie tylko za walory estetyczne (wygląd, zapach), ale również, a może przede wszystkim, za ich pozytywne właściwości zdrowotne. Paląc świece woskowe neutralizujemy promieniowanie elektromagnetyczne i dym papierosowy.
Zobacz i poczuj różnicę między zwykłymi świecami z parafiny a naturalnymi produktami natury. Przekonaj się jak korzystnie wpływają na Ciebie świece woskowe - bądź blisko natury!
Wartość płomienia świec woskowych jest nie do przecenienia. Pełne aromatu pomieszczenie powstające w wyniku spalania naturalnych świec woskowych nasycone jest lekkimi jonami, tak bardzo potrzebnymi w dobie komputerów, kurzu, dymu oraz spalin. Powstały w ten sposób mikroklimat wywołuje w osobach w nim przebywających przypływ optymizmu, dając siłę do przezwyciężenia trudności dnia codziennego, zmieniając problemy na sprawy do załatwienia, a załamanie - na przypływ energii i zdrowia. Świece woskowe powinno palić się od piętnastu do sześćdziesięciu minut dziennie. Świece wykonywane są metodą ręczną, z czystego, naturalnego wosku pszczelego oraz knota zrobionego z bawełny, który zaleca się gasić mokrymi palcami.

WŁAŚCIWOŚCI ŚWIEC Z WOSKU PSZCZELEGO
Charakteryzują się ładnym i oryginalnym wyglądem czystego produktu natury, najszlachetniejszego pochodzenia. Kolor i wspaniały zapach odróżnia je od tradycyjnych świec parafinowych. Spalają się bezdymnie rozsiewając w pomieszczeniu zapach czystości, a po pewnym czasie delikatny zapach miodu i propolisu. Palą się dłużej od świec parafinowych. Eliminują promieniowanie elektromagnetyczne wytwarzane przez urządzenia elektryczne. Neutralizują dym papierosowy. Wydzielany ze świecy eliksir oczyszcza i ujemnie jonizuje powietrze, co jest szczególnie ważne w pomieszczeniach gdzie przebywają osoby chore. Powodują szybszy powrót do zdrowia, szczególnie w chorobach układu oddechowego, krążenia i nerwowego. Palenie świec woskowych powoduje przypływ dobrej energii uspokajając nerwy, wyciszając emocje, oddalając chaos myśli, usuwając negatywne emocje i poprawiając nastrój.

MIÓD MIODOWI NIERÓWNY!
Jeszcze jedna uwaga dotycząca miodów z marketów. Sprzedawany miód w zdecydowanej większości jest mieszaniną miodów z Unii europejskiej i z poza Unii. Firmy zajmujące się rozlewem miodów, mieszają miody słabe gatunkowo z Unijnymi nie pisząc w jakim stosunku. Może się zdarzyć że, jest to 1 do 99% np.. Chińskiego, Chilijskiego, Argentyńskiego . Miody marketowe to miody południa które charakteryzują się tym że, bardzo długo krystalizują się. Są mało efektywne Np. dla alergików. Odsyłam do literatury fachowej.

Inny opis miodu zaczerpnięty od starego dobrego pszczelarza.
Miód w każdym domu.
Właściwości odżywcze miodu naturalnego.
Miód pszczeli zalicza się do wysokoenergetycznych produktów spożywczych. Wartość 1 kg. Miodu wynosi 3200 kalorii i równoważy wartość kaloryczną 3 dm3 mleka, 3,5kg chudego twarogu, 2kg mięsa cielęcego, 3,5 kg ryb, 12 kg grzybów. Miód należy do produktów łatwo przyswajalnych przez organizm ludzki. Fruktoza i glukoza wchłaniane są bezpośrednio do krwi bez żadnych procesów wewnętrznych, nie stwarzając tym samym żadnych ubocznych działań co występuje przy większości produktów spożywczych. Uwzględniając tą bezpośrednią drogę miodu w organizmie człowieka, trzeba spożywać go powoli, najczęściej z chlebem, bo bywa już przyswajalny w górnych odcinkach przewodu pokarmowego. Szczególne znaczenie wykazuje przy regeneracji sił robotników wyczerpujących energię w ciężkiej pracy fizycznej. Wchodzi w stały skład menu lotników i sportowców wyczynowych. Medycyna ludowa stosuje miód w lecznictwie od 4000 tysięcy lat. Nowoczesna medycyna zweryfikowała wiele i dzisiaj miód stanowi lek w chorobach serca, wrzodów żołądka i dwunastnicy, w schorzeniach wątroby i gruźlicy skóry. Pozytywne działanie przynosi w zmniejszeniu skutków toksycznych w organizmie po nadużyciu kawy, tytoniu, alkoholu. Pozytywnie działa w leczeniu apatii czy wyczerpania psychicznego.

Który miód jest najlepszy?
Pytanie te stale nurtuje konsumenta. Odpowiedź tymczasem jest bardzo prosta. Ten miód jest lepszy, który swym składem chemicznym i właściwościami będzie odpowiadał potrzebą danego organizmu. A więc inny organizm, inne zapotrzebowanie na miód. Miody zawierające dużo glukozy będą najlepsze dla osób o chorym sercu lub wątrobie. Do takich należy miód rzepakowy i malinowy. Odwrotnie, miody zawierające dużo fruktozy a mało glukozy, będą odpowiednie dla diabetyków. A takim miodem jest miód akacjowy. Najlepszym miodem dla panów po czterdziestce jest miód wrzosowy. Miody rzepakowy i akacjowy zawierają najmniej aminokwasów i biopierwiastków, więc są najbardziej odpowiednie dla osób ze schorzeniem nerek i przewodu moczowego. Miody zawierające dużą ilość inhibiny są najodpowiedniejsze dla osób gorączkujących, w schorzeniach infekcyjnych. Do takich należy miód lipowy, gryczany, koniczynowy. Dla amatorów miodów ostrych najodpowiedniejsze będą miody gryczane, zaś miody wielokwiatowe dla amatorów miodów łagodnych. Wniosek: spiżarnię domową należy zaopatrzyć w kila odmian miodu.
1. Miód zasobny w inhibiny: lipowy, gryczany, koniczynowy. Niezbędne w czasie grypy i przeziębień.
2. Miód zasobny w biopierwiastki: spadziowy, gryczany. Nieodzowny dla dzieci, osób anemicznych, rekonwalescentów po operacjach.
3. Miód wielokwiatowy, rzepakowy: Najlepszy na codzienną kurację. Glukoza zawarta w nich wzmocni serce i wątrobę.

Kiedy miód się skrystalizuje jak go przechowywać?
Każdy miód wcześniej czy później ulegnie krystalizacji. Zależy to od wielu czynników i jest to proces naturalny. Glukoza bardzo szybko ulega krystalizacji. Fruktoza pozostaje płynna przez wiele miesięcy. Im więcej w miodzie glukozy tym szybciej następuje krystalizacja np. miód rzepakowy już na trzeci dzień po odebraniu z ula zaczyna krystalizować, zaś miód akacjowy nawet do Bożego Narodzenia może być jeszcze płynny. Podgrzanie miodu do temperatury 41 stopni spowoduje że stanie się on płynny i nie zatraci swoich właściwości. Miody podgrzewane ponad tę temperaturę zatracają właściwości bakteriostatyczne. Miód jest produktem żywym, bardzo higroskopijnym to znaczy szybko chłonie wilgoć i zapach otoczenia. W wyniku szczególnego zabiegu niekorzystnych czynników może ulec fermentacji. Dlatego też zasadniczym warunkiem przechowywania są pomieszczenia suche a pojemniki szczelnie zamknięte. Wiele składników miodu jak np. enzymy, inhibiny, witaminy są wrażliwe na światło, więc miód należy przechowywać z dala od promieni słonecznych w temperaturze 10-12 stopni C. Najlepsze są pojemniki szklane lub gliniane nigdy nie żelazne lub emaliowane.

Spożywanie miodu.
Miód zaleca się szczególnie spożywać w roztworze przegotowanej wody. Po rozpuszczeniu wskazane jest pozostawić na kilka godzin, wówczas zwiększa się aktywność enzymów. Dr N. Jejniusz zaleca pić roztwór ciepły, bowiem wtedy poszerzają się ścianki błon komórkowych co przyśpiesza wchłanianie.

Dawki kuracyjne.
1. Niemowlęta wyłącznie za zgodą lekarza do 7 gramów dziennie.
2. Dzieci do lat 16 10-40 gramów dziennie.
3. Dorośli profilaktycznie 20 gramów dziennie.
4. Zwiększona dawka 40-100 gramów dziennie.
1 łyżeczka miodu = 7 gramów
1 łyżka miodu = 20 gramów

Zwiększenie dawki zaleca się osobą w starszym wieku, rekonwalescentom a zwłaszcza po leczeniu antybiotykami. Zwiększone dawki powinni przyjmować również pracownicy fizyczni, zwłaszcza ci którzy są narażeni na wdychanie różnych pyłów węglowych, mącznych, krzemowych, tytoniowych.